وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُون

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مربی» ثبت شده است

هروز بیشتر از دیروز (برداشت آزاد)

خدا تربیت اش، "بده  بستان" است...

هم می دهد،هم می خواهد

روال خدا این است ، بخواهد کسی را تحویل بگیرد به او مسئولیت بیشتری می دهد

پیامبران اولوالعزم را دوست دارد پس آنان را بیشتر کار میدهد،

هرچه درجه شان(علمی،اخلاقی،...) بالاتر باشد،مسئولیت بیشتری می دهد

یک پیامبر مسئول یک خانواده است،دیگری مسئول یک روستا،دیگری شهر و دیگری یک امت؛

هرکسی اولوالعزم نمی شود

حسین بن علی (علیهماالسلام) را مسئولیت هدایت انسانیت میدهد و او باید چه مقامی داشته باشد که این وظیفه را به او سپرده اند.

***

روزی یک دانش آموز ساده بودی، اکنون بالاتر آمده ای شده ای مربی ، شده ای پدر،شده ای مادر و زن یک خانه

فردا می شوی مسئول یک ارگان ، می شوی مدیر یک موسسه ....

باید به فکر خودت باشی

چقدر کار سخت می شود

اصولا هرچه پله بالاتری بروی باید دست بیش تری بگیری،هرچه مقامت بیش مسئولیتت بیش تر

این روایت از طرفی عالمان بی عمل را نهی میکند و می ترساند و ازطرفی می فهماند که برای عالم ربانی مسئولیتت سنگین شده است، آن موقع که عالم نبودی چیزی نمی دانستی و فهم ات کم بود و مقامت نیز کم،حال مقامت بالا شد و معبود از تو توقع بیشتری دارد

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏1 ؛ ص47

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْمِنْقَرِیِّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ: یَا حَفْصُ یُغْفَرُ لِلْجَاهِلِ سَبْعُونَ ذَنْباً قَبْلَ أَنْ یُغْفَرَ لِلْعَالِمِ ذَنْبٌ وَاحِد

۳ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
مرتضی هادوی صدر

وظیفه ای خطیر(برداشت آزاد)

آمده بودیم ثواب کنیم کباب شدیم رفت.

مگر آسان است عالم بودن و در معرض دید رسول خدا بودن و در نگاه مردم بودن و، راحت زیستن...

مربی اخلاق در دید است ،او را می بینند و او را الگوی خود قرار می دهند خدا به مردم و متربیان حق داده است که اورا متهم کنند اگر به بیراهه برود.

مربی اخلاق آمده تا دست بگیرد اما اگر با خصلتی ناشایست درگیر باشد،فقط دست می شکند و پای لنگ می کند.

آن از مادر مهربان تر، مهر خودش را از این مربی و عالم محروم می کند و کسی که ذیل آن الطاف الهی نباشد چه دارد که ازدست بدهد و چه ندارد که باید به دنبال آن برود؟

وکسی که مهر خدا در دل او راه ندارد راه را بر مریدان خدا دشوار میکنند و بیراهه ای که خود در آن سیر می کند متربی و شاگرد را هم به آن سوی می برد.

اما حال که در این وادی نربیت افتاده ایم بیم آن داریم که نکند ما هم جزء بیراهه رو ها باشیم

هرچیزی نشانه ای دارد و علامتی

ای عالم و مربی! تجربه لذت مناجات با حضرت حق هم نشانه ایست برای اینکه بدانی دست گرفته ای از کسی یا بر او راه بسته ای.

_____________________________

عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْقَاسِمِ عَنِ الْمِنْقَرِیِّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِذَا رَأَیْتُمُ الْعَالِمَ مُحِبّاً لِدُنْیَاهُ فَاتَّهِمُوهُ عَلَى دِینِکُمْ فَإِنَّ کُلَّ مُحِبٍّ لِشَیْ‏ءٍ یَحُوطُ مَا أَحَبَ‏ وَ قَالَ ص أَوْحَى اللَّهُ إِلَى دَاوُدَ ع لَا تَجْعَلْ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ عَالِماً مَفْتُوناً بِالدُّنْیَا فَیَصُدَّکَ عَنْ طَرِیقِ مَحَبَّتِی فَإِنَّ أُولَئِکَ قُطَّاعُ طَرِیقِ عِبَادِیَ الْمُرِیدِینَ إِنَّ أَدْنَى مَا أَنَا صَانِعٌ بِهِمْ أَنْ أَنْزِعَ حَلَاوَةَ مُنَاجَاتِی عَنْ قُلُوبِهِمْ.

الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏1 ؛ ص46

۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
مرتضی هادوی صدر